Beloftes, wachten en antwoorden

Dezelfde verpleging, dezelfde kamer en dezelfde spoedeisende arts. Als je herkent wordt ben je er veel te vaak! De arts onderzoekt onze kleine man en overlegt nog even met de dienstdoende kinderarts. Zeker jullie eerste kind? Het is goed en we mogen Tijs meenemen. Zijn operatie datum wordt ons ook direct vertelt. 1 maart 2016! nog eventjes afwachten dus. De arts vertelt ons dat we binnen een week gebeld worden en dat ze na dit bezoek de mogelijkheden gaan bekijken om de operatie te verschuiven naar een week eerder. 

Terwijl wij in de auto zitten hebben wij het over ons geplande kraamfeest in Den Haag bij mijn ouders thuis. Iedereen wil de kleine man ook graag ontmoeten en we hebben de kaartjes dan ook al gemaakt. Ze hoeven alleen nog in de bus. We gaan ze hoe dan ook versturen. Maar of het kraamfeest een goed idee is met de griepgolf weten wij nog niet. De geplande datum in namelijk 27 februari.

Woensdag 17 februari

Ik word nu wel aardig ongeduldig dus pakken wij de telefoon maar. We krijgen afdeling kinderchirurgie aan de lijn en die kunnen ons eindelijk iets vertellen. Dinsdag aanstaande om half 10 melden bij de anesthesie voor de narcose en er staat voor morgen een telefonisch consult gepland met de chirurg. Uurtje of een. 

Donderdag 18 februari 13.22

Zoals afgesproken gaat de telefoon en inderdaad ook de arts zelf. Hij vraag hoe het met Tijsje gaat en vertelt ons wanneer de operatie plaatsvindt en heeft het ook over dinsdag. Hij geeft aan dat hij de echo en de geneticus op dezelfde dag wil plannen. Hij vroeg zich alleen wel af waarom de echo van zijn hoofd nodig was en dat we die misschien na de operatie zouden krijgen. Ook goed als hij het maar regelt. 

Dinsdag 23 februari 

Na een rustig weekend gaan we vol goede moed op weg naar Nijmegen. Het is wel druk op de weg. Door de drukte vanmorgen zijn we iets aan de late kant vertrokken. Vandaag horen we meer hebben we in ons achterhoofd. Tijs en ik worden bij de ingang gedropt en zo nog redelijk optijd op de afdeling aan te komen. Wel even voor de zekerheid gebeld omdat ik bang ben dat de afspraak anders niet doorgaat. Daar aangekomen moet ik mij melden bij een of andere balie. Geen idee of ik de goede pak. Ik word ingeschreven en  krijg een formulier die ik mee moet nemen naar de afdeling en moet inleveren. Het gaat om Tijs zijn medicatie en verdere allergie problemen in familie. Mijn oma heeft alleen een allergie voor contrast vloeistof maar dat wordt toch niet gebruikt. Na een minuutje of 10 is Frank bij ons en we vullen samen het formulier verder in. 

We mogen binnen komen bij de anesthesie. Er worden wat vragen gesteld en dan vragen ze of we nog recent gewicht hebben. Waarom recent gewicht? Je moet hem toch wegen en meten daarvoor zijn we toch hier? Geen babyweegschaal was de conclusie. Dus dan kunnen we niet precies meten. Na wat gezeur hebben we afgesproken dat ik donderdag de gegevens doorbel van het cosultatie bureau. 4,5 kilo en 54 cm. Later komen de andere afspraken aan bod en blijkt daar niets over bekend te zijn. Hij belt met de kinderchirurg en die is boos want het is geregeld. Niet zo zeuren. Geen afspraken vandaag dus en op naar huis.

Dat we geen afspraken hebben en dat ik niets weet dat maakt mij erg verdrietig en onrustig. Ik wil gewoon weten waar ik aan toe ben. In eerste instantie pak ik de telefoon en bel naar het ziekenhuis. Zij kunnen mij niets melden maar zullen de kinderchirurg mailen. Tsss.....
Na een gesprek met mijn moeder die al enige ervaring heeft met ziekenhuizen belt ze het secretariaat op. Zij zullen binnen een uur contact met mij opnemen.Ik ben nog niet helemaal gerust en de huisarts schiet mij te binnen. Na overleg zal hij mij morgen bellen. Het ziekenhuis belt en vraagt weer naar de hoofdecho en zegt nu naar het afspraken bureau te lopen en die zullen jullie morgen bellen. 

Woensdag 24 februari

De huisarts neemt contact met mij op en zoals de vorige keer voelt hij alles perfect aan. Hij belt of zo terug of het Radboud belt ons. Na nog geen half uur gaat de telefoon weer. Radboud belt. Morgen ochtend direct een telefoontje over de opname na de echo maandag. Willen we dat of niet? Ik zeg direct tegen Frank dat ik blijf. Dat kan ik die luie mensen zelf achter de broek aanzitten om de afspraken te regelen. 

Zaterdag 27 februari het kraamfeest

Na alle ellende eindelijk eens een leuk feestje tussendoor. Alle mensen even zien en trotse mama zijn. Tuurlijk met alle griep om mij heen maak ik me wel zorgen. Frank blijft thuis. Koorts, moe en hoofdpijn. We hebben hier zo naar uitgekeken dus spreken we af dat ik alleen ga. Ik ga niet in de avond nog terug dus zal hij de nacht zonder ons moeten doorbrengen. Hij vindt het jammer maar begrijpt het wel. 

14.30 

Iedereen komt achter elkaar binnen. Tijs hangt op mijn buik in de draagzak. Iedereen is heel erg blij hem te zien en hij wordt overladen met cadeaus zoveel dat ik er zelfs verlegen van wordt. Iedereen met griep of enige vorm van is gelukkig thuisgebleven. Stond wel in het kaartje maar niet iedereen houdt zich daar natuurlijk aan. Mijn opa is ook ziek maar die blijft op afstand. Ik wil dat hij erbij is hij is tenslotte al 87 geworden in januari. 

Zondag 28 februari

Morgen is het dan zover! En wat ben ik blij dat hij nog geen tekenen vertoond van griep. Verder ben ik er eigenlijk helemaal niet mee bezig. Ik geniet van deze mooie dag. 
Na een reis van 1,5 uur ben ik weer thuis. Papa is blij ons te zien maar vindt het ook moeilijk want hij moet afstand houden zodat Tijs niet ziek zal worden. Na een vermoeid weekend vallen we met z'n alle in slaap. Op naar de operatie!! Hopelijk gaat het daarna beter met de kleine man.