Baby's eerste jaar

Elke keer als ik dit te leuke-invulboek van Pauline Oud er weer bij pak, heb ik weer veel te veel om in te vullen. Toen Joas 9 maanden was kon hij rechtop blijven zitten als wij hem neer zetten, en that's it. Het was een echt knuffel beertje. Joas kon gerust een uur bij je op schoot zitten, of rustig buiten op de bank met een treintje spelen terwijl ik binnen koffie zette. Ik heb genoten van alle uren dat hij bij mij op schoot zat. De slaapjes die hij gezellig bij mij deed. De aanhankelijkheid omdat hij nog geen kant op kon terwijl zijn leeftijdsgenootjes hele woonkamers onveilig maakten. 

Maar Vera? Die zit geen seconde stil bij mij op schoot. Ze is een echte ontdekker. Eentje van het motto "vallen en weer opstaan. Vera die kruipt ze gaat zelf zitten, ze trekt zich op tot staan, en ja.. sinds een paar weken loopt ze langs de tafel! Niks is meer veilig. Ook nu kan joas nog heerlijk rustig in een hoekje spelen. Maar sinds deze maand is het voor mij geen optie meer om dan even rustig koffie te zetten. Vera zet haar zinnen op alles waar Joas mee aan het spelen is. En nu ze zich sneller vooruit beweegt dan dat ik doe tijdens een tropische hittegolf, schreeuwt Joas al snel moord en brand. "NEE VERA NEE NIET PAKKEN!! MAMA HEEEEEELLUUUPPP!!!"  

Terwijl ik voor de 389ste keer op een dag Vera even op een rustigere plek neerzet, komt Joas achter mij aangelopen met het speelgoed waar Vera haar zinnen op had gezet. "Samen spelen Vera?" Ik geef Joas trots een kus, ren naar het koffiezetapparaat toe voor die zeldzame momentenvan perfecte harmonie tussen die 2 schatjes en pak het invulboek erbij... "juli 2019 Vera 9 mnd oud, ik kan al: kruipen, zitten,optrekken tot staan, langs de tafel lopen,zwaaien, in m'n handjes klappen... 

Kleine Vera wat ga je toch snel!!