Baby en slaap (zonder huilen!)

We hebben twee dochters en een zoon.

Onze oudste dochter kreeg in het ziekenhuis een fopspeen en sliep daarmee thuis aanvankelijk goed. Haar dagslaapjes bleven altijd goed gaan, maar ’s nachts moest ik haar elk uur haar fopspeen terug gaan geven en tussen de 4 en 11 maanden had ze een periode waarin ze erg slecht sliep in de nachten.

Onze tweede dochter sliep in de nachten goed, maar overdag niet.

De tips die ik kreeg van het consultatiebureau waren: een vast slaapritueeltje en voorspelbare volgorde van dingen, wakker in bed leggen en (gecontroleerd) laten huilen. Wát ik moest doen was me hiermee duidelijk, maar niemand vertelde me hóe dan. Als ik mijn tweede dochter in bed legde begon ze te huilen. Dat ging over in hysterisch huilen en krijsen compleet met rood aanlopen en volledig overstuur raken. Behalve dat ze dan echt niet meer in slaap ging vallen, ging het volledig tegen mijn gevoel in om haar te laten huilen. Ik ben normaal een erg nuchter type, maar binnen tien minuten stond ik er zelf ook naast te huilen.

Twee keer ervaarde ik de babytijd als slopend. Ik was uitgeput tot op het bot en kon geen seconde genieten van mijn baby’s. Uiteindelijk deed ik dan maar het enige wat wel werkte: in slaap voeden of in de draagzak in slaap lopen. Uiteraard leverde dat dan weer veel problemen op toen ik weer moest gaan werken en ze bij de oppas de boel bij elkaar krijste. Voor de oppas verschrikkelijk, maar voor mij als moeder ook vreselijk. Ik ben er zelfs een paar maanden minder voor gaan werken, omdat het niet te doen was.

De oplossing kwam toen onze tweede dochter ongeveer tien maanden oud was. Ik plaatste een noodkreet op social media en kreeg van een andere moeder de tip ‘Baby in een droomritme’ van Stephanie Molenaar te lezen. Dit boek gaf me meteen inzicht in waar het mis ging en binnen korte tijd hadden we het slaapprobleem van onze dochter volledig opgelost.

Bij onze zoon heb ik deze aanpak vanaf het begin af aan gebruikt en hij was meteen een veel betere slaper.

Had ik dit maar eerder geweten! Dít is wat ik graag had willen leren op het consultatiebureau. Dan was me twee keer een ellendig jaar vol uitputting en frustratie bespaard gebleven en had ik wél kunnen genieten van de babytijd.

Om me heen zie ik veel ouders worstelen met hetzelfde en ik hoop daarom op deze manier anderen te kunnen helpen.

In ons geval zat de ‘fout’ in slaapassociaties en in wakkertijd. Onze dochters hadden geen onafhankelijk slaapassociaties (fopspeen, borst, draagzak) én ik was simpelweg vaak te laat met op bed leggen (niet binnen de wakkertijd).

Dat de borst een slaapassociaties werd, kwam ook door het advies ‘op verzoek’ te voeden. Het is moeilijk het verschil te zien tussen huilen/mopperen van de honger en van vermoeidheid. Om honger uit te sluiten en omdat mijn baby’s tenslotte mochten drinken als ze wilden, legde ik ze dan eerst maar aan. Maar omdat ik dat dan dus ook bij vermoeidheid deed, gingen ze dit gebruiken om in slaap te vallen.

Het te laat op bed leggen kwam onder andere omdat ik dacht dat ze wel goed zouden slapen als ze erg moe waren en ik dus soms zelfs rekte met de bedtijd. Maar slapen doet slapen en simpelweg eerder zijn maakt een enorm verschil. Als je te laat bent lukt het niet meer, weet ik nu.

Ik wil zeker niet beweren dat de Droomritmemethode de enige goede methode is om een baby te leren slapen. Er zijn veel wegen die naar Rome leiden. Er zijn echter wel een paar basisprincipes die ik graag eerder had willen weten.

De volgende adviezen had ik graag willen krijgen toen ik voor het eerst moeder werd. Hopelijk kan ik andere ouders er nu mee helpen:

- Voed op verzoek, maar wel met een nette pauze ertussen. Elk half uur/uur aan de borst is echt niet nodig (met uitzondering van een pasgeboren baby; bijvoorbeeld de eerste twee weken). Voed bij voorkeur zo vaak mogelijk na het wakker worden (overdag).

- Leg je baby op bed bij de allereerste tekenen van vermoeidheid of zelfs al daarvoor als de wakkertijd om is. Begin bijvoorbeeld bij 6 weken/2 maanden na maximaal 60-90 minuten wakker zijn.

- Nooit rekken met bedtijd. Slapen doet slapen.

- De nacht is de spiegel van de dag. Een goed ritme en voorkomen van oververmoeidheid overdag zorgt voor betere nachten.

- Als je baby alleen korte slaapjes van 45 minuten doet, wissel dan af met slapen in de kinderwagen of draagzak om oververmoeidheid te voorkomen. Oefen twee of drie keer per dag met zelf in slaap vallen in bed. Met ongeveer 5-6 maanden worden de slaapjes vanzelf langer.

- Knuffel je baby gerust zo vaak als je wil als hij gaat mopperen/huilen in bed. Laten huilen is niet nodig. Leg je baby daarna niet slapend in bed, maar slaperig of nog nét niet helemaal slapend.

Ik realiseer me dat je sommige dingen ook leert door ervaring en dat andere ouders ook moeten leren door hun eigen fouten te maken, maar ik hoop toch dat ik andere ouders op deze manier kan besparen wat ik zelf heb meegemaakt.

Op naar goede slaap voor alles baby’s en ouders!