Baby Brood Gevechten

Van een afstand lijkt het een treurig tafereel: moeder die haar baby een flesje water aanbiedt, gevolgd door hier en daar een plukje kaal brood.

De realiteit is anders. Vanaf het moment dat ik Baby's mogelijke verslaving aan brood probeerde aan te wakkeren, heb ik er dapper boter en smeerkaas op gesmeerd (dat laatste mag maar twee keer per week van de Baby Politie bij het Consultatiebureau. Iets met teveel zout in het gele kaasgoud).

Het ging goed. Boter wilde hij eerst niet, maar na veel gestuntel lukte dat wel. Jam vindt hij net zo goor als dat ik van champigions walg. 

Een tijdje lukte hoummous. Zelfs baba ghanoush ging er in toen hij echt veel trek had.

Weken ging het redelijk. Ik ging er niet altijd (lees: bijna nooit) voor zitten, voor dat broodje, omdat we op dat tijdstip meestal even naar buiten waren, en ik hem zijn stukjes brood onderweg voerde. (Ik snap dat dit literaire zelfmoord is; de goede moeders onder ons gaan mij hier enorm op aanvallen, zoals met "Het is je eigen schuld, had je maar ALTIJD het brood in de kinderstoel aan moeten bieden!!!")

De laatste tijd is het brood geen favoriet. Hij spuugt het uit zodra het brood zijn mond aanraakt, en trekt een vies gezicht. Dit heeft niemand hem aangeleerd. Het zat zeker standaard in het Basis-Baby-Pakket.

Maar nu. Als Baby bij het gastgezin is, eet hij keurig zijn in stukjes gehakte en van korstjes ontblootte boterham op.

De dag erna dacht ik, dat kan ik ook!

Ik zette Baby in zijn stoel (waar hij dagelijks meerdere keren uit eet), en schoof mezelf met bord, brood, mes, boter en jam aan tafel. "Heeeeel dun, die jam," had de gastmoeder gefluisterd.

OORLOG. Krijsen. Snot. Gillen alsof zijn longen eruit moesten. Toegegeven, hij kreeg nu brood wanneer hij normaliter fruit kreeg, maar dit was razernij. Marteling. 

Uiteindelijk heeft hij op schoot een banaan uit het vuistje gegeten (nieuw en prachtig), en daarna, wonder boven wonder, een deel van het broodje met boter.

Sinds kort mix ik het fruit- en het brood moment. Dat gaat iets meer-belovender. Maar broodbeleg? Ho maar...

Is dit een ik-ben-elf-maanden-dus-kieskeurig-geval?

Ik ben zelf een echte broodfan. Baby zou dat ook moeten zijn. Heb vandaag zelfs chocoladepasta geprobeerd (tegen mjjn anti-snoep principes in). Wat een protest! Het ging er niet in. Dus weer een dag droog brood.

Ik zal het niet opgeven. Er zal toch zeker een dag komen waarop Baby rustig zijn broodje mee eet?