9 jaar geleden
Baasje en vrouwtje zijn nu papa en mama
Een trouwe vriend. Geen ander zoals hij. Een kleine kameraad. Maar hoe veilig is hij voor mijn kleine meid?
Een nieuw wezentje
Na 8 maanden in de buik komen baasje en vrouwtje dan opeens thuis als papa en mama. Er volgt ook een gevaarte van een stoel met een veel te klein wezentje erin. Het kleine wezentje slaapt vredig, verroert zich niet en lijkt niet eens te merken dat zij in een andere omgeving terecht is gekomen. Er is er echter één die heel snel merkt dat er iets 'anders' is aan deze situatie. Juist ja, Rakker. Onze kleine hond.
Hieperdepiep
Rakker is helemaal door het dolle heen. We laten hem snuffelen, handjes likken en geven hem het geboortemutsje van onze kleine meid. Dat schijnt goed te zijn, zo hebben we gelezen. Rakker blijft hieperdepiep. Hij reageert op Quinn zoals hij ook doet op vogels. Maar of dat nou goed is... Mama en Quinn gaan al snel naar boven, op advies van de kraamhulp. Rust! Mama vindt dit ook niet zo erg. Want ergens is dit best eng en is onze kleine meid nog zo kwetsbaar.
Kraamtranen
Ja, kraamtranen. Ik heb er wat gelaten. Absoluut. Met regelmaat met betrekking tot onze Rakker en onze Quinn. Wat vond ik het eng! Rakker reageerde heftig op Quinn. De eerste keer dat ze moest huilen, begon Rakker flink te blaffen en sprong tot heuphoogte om er maar bij te kunnen. Hij was even door het dolle heen. Ondertussen zat ik op de bank met tranen in mijn ogen. Gaat dit goed komen? Gaat hij er wel aan wennen? Mijn vriend was een stuk rustiger. Ze moeten gewoon wennen vertelde hij me dan. En het was waar. Ook Rakker moest wennen. Rakker ging natuurlijk ook een rang naar beneden in onze gezinsverdeling.
Trouwe vriend
En nu? Nu gaat het hartstikke goed. Rakker vindt Quinn erg interessant en andersom ook. Rakker is nog wel een overenthousiaste hond en wil af en toe wat te lomp zijn met zijn poten. Quinn aait Rakker al en knijpt hem af en toe ook net te hard in zijn vacht of oor. Kortom, we leren beiden om 'zachtjes te doen'. Quinn wordt rustig van Rakker en kan uren naar hem kijken. Rakker likt Quinn het liefst haar hele gezicht af. Dat hebben papa en mama alleen liever niet :) Maar o wat zijn we blij dat het zo goed gaat. Toch blijven we wel voorzichtig, want je weet maar nooit wat een hondje uit reflex doet.
Hoe ging het bij jullie met de huisdieren en je pasgeboren baby?
Ciscablejla
Aah ja, herkenbaar wel alleen is mijn hondje vrij rustig van aard, als ze in de tuin speelt en lejla huilt wil ze gelijk naar binnen. Gezicht likken jah.... Haha ik zat met lejla te spelen en marley loopt langs en pakt marley zo in haar lip. En maar vasthouden echt stevige grip. Maar goed marley vind alles best geef er niets om gelukkig, enige reactie was likken. En laatst greep ze steeds achter op haar rugje, marley vond het heerlijk hihi mooie momenten, maar ik blijf indd ook maar voorzichtig je weet maar nooit.
RemcoMielo
Heerlijk dit te lezen :) En heerlijk dat de kleine meid toch beschermd wordt voor het geval dat, want ja het blijven dieren he? Zo vaak lees ik van die Amerikaanse blogs waar de hond de baby gebeten heeft, en nog engere dingen, en dat ze het allemaal niet verwacht hadden want hij was toch deel van de familie etc... Dit is verfrissend nuchter geschreven en bekeken :) Wij hebben altijd huisdieren gehad, en het was voor alles en iedereen wennen natuurlijk, maar mettertijd gaat alles vanzelf.. katten blijven bij de kleintjes uit de buurt (te druk) en de hond, vind alles prima (een chow chow)
Anoniem
Mijn dochtertje trok altijd aan de staart van de kat, ook niet echt een pretje. Toen ze wat ouder werd begreep ze dat dat au deed en ze dat niet mocht doen. De kat vond het vreselijk. Nu kunnen ze het prima met elkaar vinden :-)