And the Oscar goes to....

ons lieve kleine temperamentvolle dropvetertje... 

Er zijn mensen die hier speciale opleidingen, cursussen en wellicht trainingen voor volgen, maar jij kan het al - en je werkt met de dag aan mogelijke verbeterpunten; Dramatechnieken.

Een week geleden ben je 1 jaar geworden. Een mooi moment om proberen stil te staan bij de afgelopen periode. Een jaar welke als een intercity trein voorbij is gereden, soms met topsnelheden van 200km per uur, maar vaak ook met haperende Fyra-momenten. 

Bij je geboorte waren wij, net als veel nieuwe ouders, vergeten om jouw handleiding mee te vragen. Deze zijn wij zelf maar op gaan stellen en lief, je leert onze elke dag weer wat nieuws. 

Je vrolijke lieve lach, twinkelende oogjes als je net wakker wordt en je één van ons je kamer in ziet lopen. Je schaterlachjes om de meest gekke dingen, je liefde voor de kat (welke helaas nog niet wederzijds is - geen nood, we blijven werken aan je 'aai technieken'), je oog voor detail (lag daar werkelijk nog een ieniemienie korreltje brood op de grond, welke nu in je mond zit?). In bad gaan één van de allerleukste dingen is om te doen op een dag. Dat je intens blij wordt van drie vrolijk zingende vrouwen in vaak nog veel vrolijkere kleding. Dat je stapelgek bent op je papa, maar het allerbelangrijkste, wij ook stapelgek op jou zijn.

Totdat....je het weer eens tijd vind om de dagelijkse gang van zaken even 180 graden te draaien, waarom...? gewoon...omdat hét kan - en wij geen andere keus hebben om hier in mee te gaan. Jouw handleiding heeft in de loop der tijd ook een extra bijlage gekregen; Quinnty de kleine draak. Momenten van lief spelen, knuffelen, kusjes geven, eten, aankleden en verschonen kunnen in één oogwenk totaal anders uitpakken. Van lieve zachte snoezige speelgoed beesten boos weggooien, gezichten hardhandig wegduwen wanneer wij je een te lief kusje willen geven, eten uit handen slaan, tot aan moord en brand schreeuwen als het verschoningskussen ook maar iet wat dichterbij lijkt te komen. 'We got it' vriendin; jouw korte leven kent heel veel dramamomenten waarbij de oorlog in Syrië, hongersnood in Afrika en babymelk tekorten in China verbleken. Maar is het nou perse nodig om deze momenten nog krachtiger te maken door extra hard met je benen te trappelen en heel hard te huilen als je op de grond neergezet wordt, omdat jij iets anders in gedachte had? We snappen je, maar kunnen nog steeds niet koken, de was doen, naar de wc gaan, stofzuigen en broodjes smeren met jou op onze rechterarm geplakt héél de dag. Nee, het is ook niet perse nodig om heel je 77cm kleine lichaampje te overstrekken zodat er extra zeilen bijgezet moet worden in de hoop dat je niet uit onze handen valt. Hoofdje naar achter, krachtige beentjes gestrekt en geluid produceren waarbij ramen en deuren het liefst gesloten moeten blijven. Dramatechnieken van de bovenste plank; jij beheerst ze en zet deze ook ongepland in. Thuis, in de wandelwagen, autostoel, kinderspeelparadijs, speeltuin, kinderdagverblijf, geen plek, tijdstip óf moment is te gek voor jou.

Maar de allermooiste momenten vinden wij dan ook, de momenten wanneer je iets doet wat niet mag en het opvoedkundige 'nee' ingezet moet worden. Je hebt al donders goed door wanneer iets menens is.Je ondeugende blik veranderd dan ook langzaam in de meest gekwelde en verdrietigste blik óóit. Onder begeleiding van luid huilen zonder tranen, je vingertjes naar je mond en heel zielig wegkijken wil je ons laten weten dat je maar een baby bent, op verkenningstocht en daarbij alles mag doen wat je wilt toch......? 

..... Vriendin, hij is voor jou, eerlijk verdiend, kom deze maar ophalen; de Oscar voor meest zielige kleine lieve dropveter. Onder luid geklap en gejoel van papa en mij, aan jou de eer om deze in ontvangst nemen. We geven deze ook een ere plaats in je kamertje! 

Waar helaas ook weer het verschoningskussen voor je klaar staat, want ... geen rode loper feestje zonder schone billen, op naar een volgend Oscar waardige momentje. 

Van je allergrootste fans,

Papa en mama