4 jaar geleden
Abel eindelijk thuis
Na ruim 10 weken ziekenhuis is Abel eindelijk thuis! Tien lange weken waarin er zoveel is gebeurd en wij zo veranderd zijn. Tien weken waarin wij zijn klaargestoomd voor het ouderschap en tien weken waarin onze kleine Abel veranderd is van een alien van 1010 gram naar een baby van 3040 gram.
Na ruim 10 weken ziekenhuis is Abel eindelijk thuis! Tien lange weken waarin er zoveel is gebeurd en wij zo veranderd zijn. Tien weken waarin wij zijn klaargestoomd voor het ouderschap en tien weken waarin onze kleine Abel veranderd is van een Alien van 1010 gram naar een baby van 3040 gram.
Wat nu volgt is een periode van Abel’s eerste keren. Abel’s eerste ritje in de maxi-cosi, Abel’s eerste keer bij ons in huis, Abel’s eerste keer in zijn box, Abel’s eerste kennismaking met de katten Tom&Jerry, Abel’s eerste badje thuis, Abel’s eerste keer naar buiten and so on…
We genieten en hij doet het zo goed!
Een stap in de tijd.. we zijn nu 8 weken verder.. Abel doet het nog steeds super goed en wat zijn we trots! De dagen zijn gevuld met flesjes, slaapjes, wandelingen en luiers verschonen. Iedere dag verleggen we grenzen. Een beetje meer voeding, een grotere wandeling, iets meer visite en zelf op visite.
Een grote bron van prikkels is natuurlijk de supermarkt. Maar de kleine man reageert ook daar zo onwijs goed op. Hij kijkt zijn ogen uit en lijkt een voorkeur voor het melkschap te hebben.
Bij het boodschappen doen krijg je alle aandacht -Ow wat een kleintje! Hoe oud is hij? -
Gecorrigeerd zou Abel nu 4 weken oud zijn, maar daarentegen is hij al ruim 4 maanden oud. Maar wat zeg je dan!? Ik moet bekennen dat ik soms lieg en zeg dat hij 4 weken oud is. Geen zin in het uitleg of medelijden. Soms krijg ik dan weleens een compliment omdat ik er alweer zo fit bij loop.
Als ik dan toch het verhaal vertel, zij het in de korte vorm, krijg je eigenlijk altijd dezelfde reactie: -Gelukkig dat het nu zo goed gaat, het is nu gewoon een normale baby -. Maar is dat zo? Wanneer is dat dan gebeurd? Per wanneer werd Abel een normale baby?
Ik ben benieuwd hoe andere prematuren-ouders dit ervaren. Dus als je dit toevallig leest en je herkent het gevoel.. let me know!
Anne1988
Wat een hoop herkenbare reacties! Tuurlijk bedoeld men het niet verkeerd en zelf probeer ik alles ook zo positief mogelijk te benaderen. -Met 25,6 bevallen... maar ik heb iig geen striae!- Maar mijn hemel, wat had ik het er voor over gehad. Wat had ik graag in een shirtje gelopen met de tekst erop: - ja ik loop als een pinguin -. Je hoort vaak mensen klagen over de laatste loodjes. Maar het is een prachtig cadeau van moedernatuur als je je kindje 40 weken bij je mag houden en kan beschermen.Ik lees veel reacties waarin men zegt dat de verwerking pas begint als je kindje thuis is. Dat herken ik enorm! De huilbuilen en de 'wat-als' gedachten. Maar eenmaal uit het ziekenhuis, ziet met (als je kindje gelukkig geen sonde meer heeft) een 'normale' baby en gaat het leven weer door. Alsof die weken in het ziekenhuis waren als de pauze-knop op de afstandsbediening.
Patjan
Ik heb juist genoten van die tijd, mijn dochter is geboren met 31.6 en was 965 gram. Iedereen die zei hoe oud is ze en als ik dan zei 4 maanden dan was oww wat is ze klein, dan zei ik dat heeft ze gedaan zodat ik nog langer van het baby zijn kan genieten. Dan was het gelijk klaar. Gelukkig is het nu een meid van 18 jaar en niemand die nog ziet dat ze een prematuurtje was.
Lisno
Onze Noah is met 35+3 geboren en was ook dysmatuur. Elke keer in de supermarkt werd ik aangesproken of hij net geboren was. Ik heb het vaak wel beantwoord met hij is te vroeg geboren dus vandaar. Soms dacht ik het lijkt wel of ik vast loop en het telkens herhaal!
Minimama
Onze dysmature baby is nu 4 maanden oud. Ik ga pas sinds kort met haar echt de buitenwereld in, naar winkels enzo. Als mensen dan vragen hoe oud ze is, zeg ik gewoon 4 maanden. De reactie is dan dat ze wel erg klein is. Dan zeg ik ‘dat klopt’. ‘Is ze te vroeg geboren?’ ‘Nee’. En dan laat ik mensen met vraagtekens in hun ogen achter ;) ik probeer de humor er maar van in te zien.