7 jaar geleden
#8: Doop Milan en 's avonds naar de huisartsenpost!
Zondag 4 september is de dag dat Milan gedoopt word. Net de zondag nadat wij terug zijn gekomen van centerparcs.... maar dan 'savonds...
Vrijdag 2 september kwamen wij weer thuis van een midweekje centerparcs met onze beste vrienden en daar de dochter van die inmiddels 2 jaar is en verzot op Milan..
Zou een druk weekend worden dus een andere vriendin kwam zaterdag einde van de middag al naar ons om ons te helpen met de voorbereiding van de doop voor Zondag en ze zou hier blijven slapen.
Zaterdags allemaal een hoop geregel en gedaan.. Het was de enige dag van de week dat het gaat regenen, zul je altijd zien.. Dus wij maar de tent op plaats gezet zodat iedereen toch droog kon zitten want de overkapping was toen nog niet klaar.
Allemaal tafels en stoelen geregeld want er kwam 25 man. Dus werd het best wel druk..
Zondag om 12.45 uur is milan gedoopt! en was het een feestje bij ons thuis. Aangezien hij nog niet veel had geslapen had ik hem naderhand nog naar bedje gedaan. En sliep toen heeel lang.. Dat vond ik al raar en ben toch een paar keer gaan kijken. Uiteindelijk heb ik hem wakker moeten maken voor de fles.. Normaal doen wij dat niet marja er zat al 1 uur tussen en anders kwam ik in de knoei met de avondfles.
Hij was heel rustig en reageerde alweer bijna niet. Ik had al zo gevoel van hier is iets niet goed. Naderhand toen iedereen weg was behalve mijn ouders. Heb ik hem zijn temperatuur opgemeten en wat bleek hij had verhoging... 38,4.. De dokter van hier ziekenhuis zei dat wij dan meteen de huisarts of de huisartsenpost moesten bellen. Het was inmiddels al 19:30 uur dus onze eigen huisarts was er niet meer dus heb ik de huisartsenpost gebeld en we konden langskomen.
Aangezien Milan voorzien is van een flink Medisch Dossier wou ik dat ze hem nu echt helemaal binnenste buiten keerde dat we weten wat er nu echt aan de hand is. Maar dan kom je daar aan bij de huisartsenpost en die had alles gecheckt.. Zijn hartje en longen en darmen en oortjes/oogjes en dat was allemaal goed. Ze zei ja geef hem maar een zetpil 60 MG. (hij mag al 120mg maar dat mocht ik niet geven volgens haar.) en ga maar slapen want het is een virus..
Ik zeg het is geen virus want heb je zijn medisch dossier gelezen. Ja zegt ze maar hij heeft antibiotica waardoor het niet terug kan komen.
Ik vertrouwde het niet en zijn naar de SEH gereden van het ziekenhuis en daar het verhaal uitgelegd. De kinderarts zei dat ze zijn urine moesten hebben en daar een test mee doen of het inderdaad terug is gekeerd zijn nierbek/blaasontsteking.
Dus hebben ze savonds op de kinderafdeling een katheter gezet (voor de 5e keer in zijn leven) omdat ze urine wouden hebben. Uiteindelijk is het allemaal goed gegaan en hebben ze urine op kunnen vangen. Na een uur wachten (toen was het inmiddels 22:30 uur) komen ze terug met de uitslag en inderdaad het is teruggekeerd en moet meteen weer aan de antibiotica en ze vonden het slecht dat de huisartsenpost ons niet had doorgestuurd. Dus daar gingen ze ook een notitie van doorgeven.
Uiteindelijk na 2 weken weer andere antibiotica vanaf morgen. En hebben ze de fotos van de nieren en blaas doorgestuurd naar Utrecht het Wilhelmina kinderziekenhuis. Nu moeten we wachten op daar de uitslag van want die gingen overleggen wat te doen. Waarschijnlijk word het een operatie.. Helemaal geen zin in maar als daar alles mee weg is dan vind ik het prima.. Vind het niet leuk om zo kleintje te zien lijden. Al 4 maanden lang loopt hij met deze problemen en hopelijk hebben we volgende week meer uitslag vanuit Utrecht en kan Milan snel geholpen worden.
Annemiek2
gelukkig dat dit nu zo kan. Dat lijkt mij een hele geruststelling en oplichting. Wachten is het moeilijkste. Ik weet dat nog wel van het DNA onderzoek van onze zoon om te zien of hij niet dezelfde foute gen had als ik. (Gelukkig heeft hij het niet.) Je kunt niks meer veranderen alleen maar door gaan voor oplossingen. Het is heel makkelijk van mij hier achter een beeldscherm zonder dreiging van een operatie voor onze zoon. Toch heb ik ook net weer gemerkt dat het enigste wat helpt is doen wat binnen je mogelijkheden ligt en als het nodig aandringen op tempo en voor je kind rustig blijven. En blijven praten met de mensen om je heen. Je kunt soms zomaar onverwacht hulp en advies krijgen van anderen. Nogmaals heel veel sterkte. En wat ik ook vergeten ben (schaam) van harte gefeliciteerd met de doop van jullie zoon. Dat is en blijft een heel bijzonder gebeuren. Ik wens jullie naast de sterkte ook heel veel zegen toe en dat jullie heel veel kracht mogen halen uit het geloof.
Mama Van Milan & Benthe
Heb het nummer van de kindergeneeskunde. Hoef dus ook niet meer in de wacht te staan om doorverbonden te worden. Gelukkig doet het ziekenhuis daar niet moeilijk om. Inderdaad Zodra er koorts of verhoging is en hij wil zijn flessen niet ( heb ik het niet over 1 fles, maar 3 bijv.) dan moet ik bellen en dan krijg ik te horen hoe en wat. Hopelijk hoor ik snel iets van wkz want Zo is het ook niet leuk.
Annemiek2
he wat naar dat de hap in dit punt niet te vertrouwen is, goed dat je door gegaan bent naar de EHBO. Is het mogelijk om de afspraak te maken dat als je het niet vertrouwd je gelijk door mag naar de EHBO? Of hebben jullie nu richtlijnen gekregen wanneer jullie wel door mogen naar de EHBO? Sterkte in het WKZ en ik hoop dat jullie daar verder komen en een oplossing vinden hiervoor.
Annemiek2
Niet alles ontstaat door vaccinaties. Er zijn heel veel dingen die door andere dingen ontstaan of "gewoon" in de genen zitten of ze ontstaan net na de geboorte. Voor heel veel aandoeningen worden niet de oorzaak gevonden en zijn die al ontstaan voordat er überhaupt gevaccineerd kan worden. Er komen zat kindjes met "problemen" op de wereld die al gelijk als ze geboren zijn iets hebben waardoor ze vaker ziek zijn en kwetsbaarder voor bijvoorbeeld een blaasontsteking.