6. Het gesprek over de donor

Ik twijfel. Mijn droom om samen met iemand een kindje te krijgen heb ik al op moeten geven. Nu is mijn eerste keus donor beschikbaar, maar blijkt een vriendin exact dezelfde donor te hebben! Ik weet niet goed wat ik ervan moet vinden. Enerzijds zou het natuurlijk super leuk zijn als we allebei een kindje van deze donor mogen krijgen, zodat ze als halfbroer/halfzus altijd in elkaars leven kunnen zijn. Maar we kennen elkaar nog niet zo lang. En wat als de een andere verwachtingen heeft over het contact dan de ander? Dat zou het best ingewikkeld maken. Ik besluit niks te zeggen. Eerst moet ik hier zelf uit komen. Het gaat tenslotte om mijn kinderwens en ik heb al genoeg concessies gedaan op mijn weg naar het moederschap. Ik heb er serieus over nagedacht, maar wist ook dat ik niet te lang kon wachten, omdat deze donor anders zo weer uitverkocht zou zijn. Ik besloot 3 rietjes te bestellen. Zonder overleg met haar. Dit moest mijn beslissing zijn. 

Vervolgens dacht ik na over of ik dit haar moest vertellen of niet. Ik wist echt niet hoe zij zou reageren. Daar kenden we elkaar nog niet goed genoeg voor. Was er een reden om het haar te vertellen? Voor hetzelfde geld werd een van ons niet zwanger en was het dus nutteloze informatie. Maar wat als we wel beiden zwanger zouden zijn van dezelfde donor, zou het dan niet raar zijn als ik iets van ons beiden weet, wat zij niet weet? En hoe zou ze reageren als ik het later pas vertel, terwijl ik het al die tijd al wist? Ik besloot dat ik het haar moest vertellen. Stikzenuwachtig belde ik haar op. Ik had de neiging om sorry te zeggen, maar onderdrukte dat gevoel, want ik heb los van haar deze donor gekozen en ik heb hetzelfde recht op deze donor. Ik bel haar op en zeg: "jij omschreef laatst jouw donor en noemde zijn naam. Ik heb dezelfde." Het was even stil aan de andere kant van de lijn. Toen: "Nee echt? heb jij ook ....?" "Ja, die heb ik ook. Ik had deze al heel lang op het oog en vind dat ik voor mijn eerste keus mag gaan. Ondanks dat jij dezelfde hebt. Ik vind niet dat ik nu voor een B keuze moet gaan nu ik zover gekomen ben." Ze begrijpt het. We praten er nog even over door zonder een conclusie te trekken wat we ervan vinden. Juist super leuk of ingewikkeld. We besluiten het te laten rusten en we zien wel wat de toekomst brengt en hoe onze vriendschap zich ontwikkelt en of een van ons of allebei zwanger worden van deze donor en wat dat voor de ander betekent. We zien later wel. We gaan nu eerst allebei voor onze eigen kansen. 

En zo gaan we het jaar 2018 in. Een jaarwisseling waar ik eindelijk naar uitkijk. Ik heb 3 rietjes besteld. 3 kansen op een kindje van een voor mij perfecte donor. Kom maar op 2018! Hopelijk kan ik meteen in januari beginnen. 

Wil je weten hoe het nu met mij gaat, volg me dan op Instagram via juuds_singlemom_life.