5 maanden, persoonlijkheid achter het kleine mensje

Ons meisje is alweer 5 maandjes oud en oh wat gaat het hard. Wat kan ik genieten van de kleine dingen die ze steeds meer kan. Steeds meer ontdek je een persoonlijkheid achter het kleine mensje en begin je haar gaandeweg te snappen.

Zo kom ik er natuurlijk achter dat we een klein wijs meisje hebben. Zoals in mijn vorige blogs al naar voren kwam, drinkt ons kleine meisje niet graag uit de fles, vandaar dat er af en toe een tuitbeker aan te pas komt of we geven het haar gewoon vanuit een gewone drinkbeker. En wat fantastisch om dan haar gezicht te zien, terwijl ze uit haar beker drinkt. Altijd maar die blik van; ‘kijk eens mama en papa hoe goed ik dit zelf al kan’. En oh wee als je haar wilt helpen!

Ze krijgt nu ook andere dingen door. Ze wilt al heel graag zitten. Baby’s leren dat door ‘buikspieroefeningen’ te doen. Echt geniaal, als je heel graag een sixpack wilt, kom half uurtje langs, doe wat Isa-Sophie doet en gegarandeerd dat je binnen 3 dagen je geweldige sixpack hebt! Ook hier weer, haar gezicht vol trots als ze met kop en schouders helemaal omhoog komt, zoekend naar papa en mama en wachtend op een reactie, die ze natuurlijk meteen krijgt. Want ook papa en mama zijn extreem trots.

Dit (eigen)wijze meisje heeft sinds vorige week weer iets nieuws. ’s Avonds niet willen slapen.

Rond 19.00 wordt ze heel erg moe, dus doen we haar rond 18.45 in badje, geven we een flesje en brengen we haar naar bed en lezen we een verhaaltje voor. Dit ging altijd heel goed. Tot vorige week. Als je haar eenmaal in bedje legt, is ze ineens ‘klaar wakker’. (tenminste dat vindt zij). Als we na 5 minuten haar speentje weer in haar mondje willen doen weet ze ons altijd te veroveren met haar grote lach. De eerste paar keren trap je er niet in, maar na 4 keer (ongeveer 30 minuten), kan je haar gewoon niet meer weerstaan en nemen we haar maar naar beneden. Ze wilt gewoon niets missen. Eenmaal beneden duurt het 10 minuten voordat ze weer volledig moe is, stoppen we haar in en gaat ze slapen. Heel bijzonder. Later naar bed brengen, geeft hetzelfde ritueel, dus hoeven we ook niet meer te proberen. Stiekem vind ik het ook helemaal niet erg. Nog even een extra knuffel van m’n allerliefste dochter.

Elke ochtend, middag, avond en nacht (ja, ze slaapt nog steeds niet door…) geniet ik echt voor de volle 100% van ons kleine meisje, en vind ik het stiekem heel leuk dat we een zelfstandig, nieuwsgierig, leergierig en eigenwijs kind hebben.