19:00 Monstertjestijd

Toen hij 6 maand was kwamen we bij de pediater en ze had gezegd dat hij nog niet mocht recht staan omdat het te vroeg was. Dat heeft hij duidelijk niet verstaan want 4 dagen later trekt hij zich recht en staat met grote ogen te kijken naar me. Sindsdien zit hij echt niet meer stil! Ondertussen kan hij op zijn amper 7 maanden al redelijk snel kruipen en staat hij echt wel te springen in zijn bedje. Nee, loslaten doet hij nog niet opzettelijk. Per ongeluk, ja, met een bonk als gevolg. Het park en zijn bedje zijn voor hem niet goed genoeg. Gewoon tussen de andere kinderen kruipen en gaan recht staan!

Hij is zoveel anders dan mijn eerste lieve schat, zoveel actiever en zo vol zelfvertrouwen. Als hij valt of hij zeurt gewoon om iets dan kruipt hij al naar me toe. Een dutje wil hij enkel doen als ik het vermom als een speelmomentje in de relax, dan zit hij rustig naast mij en opeens, of hij het nu wilt of niet, valt hij in slaap.

Vorige maand was het hier niet echt leuk, mijn 2 jongens staken elkaar de hele tijd aan en rusteloze nachten duurden net geen 4 weken. Nu gebruik ik eucalyptus radiata in de slaapkamer en ze zijn allebei beter. Via het kleuterschooltje zijn de windpokken wel binnen gekomen, spijtig genoeg, dus kleine broer en alle kindjes in de opvang hebben grote kans dat ze ook ziek zullen worden. Zorgen voor later, nu momenteel is het de oudste die vol bobbeltjes staat. Al een geluk vind hij het niet zo erg!

Alles klinkt goed zou je zo denken, vanwaar het monstertje dan?
Mijn lieve kleine baby is een echt schatje, de hele dag actief en zelfstandig spelen. Veel experimenteren, knuffelen, goed eten, kusjes, een dutje van +-2 uurtjes op de middag. Te vroeg met alles, kruipen, staan, tatatateren. Hij is een echt giechelaartje wanneer je zijn kieteltjes pakt of doet alsof je hem opeet. Grote broer doet hem ook super graag lachen door zot te doen.

Maar dan slaagt de klok op 19u00 en verandert mijn lieve schat in een enorm monstertje. Zeuren, zagen, krijsen, traantjes en uit frustratie staan springen en klimmen op alles tot het moment er is dat hij met de fles in zijn mond op mijn schoot zit. Nee, het is niet uit honger dat hij de fles wilt, althans niet altijd. Hij wilt gewoon slapen, hij is gewoon uitgeput zo 's avonds "laat". Monstertjestijd duurt ongeveer een uurtje, naargelang het badje, tandjes poetsen en al het andere voorbereidende werk. Maar eens het buikje vol zit en het tutje de mond in gaat dan kan mama nog eventjes genieten van haar lieve schat vooraleer hij in het bedje verdwijnt. Een lekker rustig moment dat mama met haar 3 mannen kan genieten van hoe goed het leven kan zijn.