Zoals in een eerdere post al aan bod kwam, heb ik dus chronisch slaaptekort.
Dit uitte zich bij mij onder meer op de volgende manieren. Symptomen die ik al eerder had, maar toen werd het slecht slapen door zorgprofessionals weggeschreven als iets dat simpelweg bij kinderen hoort en waar ze wel uitgroeien.

Het is zaterdag en ik wordt met dikke opgezette ogen wakker. Gelukkig heb ik toch nog wel wat kunnen slapen, mijn man daarentegen kwam laat naar bed en was ook alweer vroeg eruit wat normaal niet zijn ding is.

Wij zijn zwanger van een eeneiige drieling, die ook nog eens dezelfde placenta deelt. Extra spannend dus. Ons werd door de gynaecoloog in geuren en kleuren uitgelegd wat er allemaal mis kan gaan, dus echt genieten van de zwangerschap kan ik nog niet.

In verwachting zijn is een mooie reis, maar het brengt ook enkele uitdagingen met zich mee, waaronder bloedarmoede. Vaak wordt dit veroorzaakt door een tekort aan ijzer. Maar wat houdt bloedarmoede precies in? Hoe kun je het herkennen en wat kun je doen om een ijzertekort te voorkomen?

Zoals geschreven in mijn vorige blog zal ik jullie een update geven over Scott en zijn opname bij Sein. Maandag 8 april moesten wij ons melden voor de opname. Deze opname zou 6-7 dagen in totaal duren. We hadden een ruime kamer en de verpleegkundigen waren ontzettend vriendelijk en meelevend. De mentor van Scott van het medisch kinderdagverblijf was ook aanwezig bij het eerste gesprek met de neuroloog. Hierin werd verteld dat Scott opnieuw een langdurig EEG onderzoek ging krijgen en legde uit dat Scott 24/7 doormiddel van camera’s in de gaten gehouden werd. Dit was best wel even wennen om continu gevolgd te worden.

Tijdens de controles blijkt dat de baby het heel goed doet, maar zelf ben ik een wrak. Me slokdorm is zowat helemaal geirriteerd en het spugen blijft. Tijdens de controle blijkt dat mijn bloeddruk stijgende is en ik dus iedere dag op controle moet. Een uitdaging en een worsteling.

We proberen al even om zwanger te worden. Op een ochtend word ik wakker, met een onprettig gevoel en een vreemde smaak in mijn mond. Ik voel me niet zo heel erg lekker en ben inmiddels een aantal dagen overtijd, maar de tests blijven negatief. Na meer dan een week overtijd wordt ik ongesteld en verdwijnt het gevoel van niet lekker zijn en die vreemde smaak in mijn mond..